วิสัยทัศน์การศึกษาของสิงคโปร์

วิสัยทัศน์การศึกษาของสิงคโปร์

คณะผู้นำสิงคโปร์มีความเชื่อว่า  ประเทศใดจะเจริญหรือแย่  ขึ้นอยู่กับการเตรียมทรัพยากรบุคคล  การเตรียมทรัพยากรชั้นยอดก็คือ  การให้การศึกษาชั้นเยี่ยม

วันหนึ่ง  สิงคโปร์ต้องการทราบประสิทธิภาพของการศึกษาของชาติต่างๆในทวีปเอเชีย  ก็จ้างบริษัทวิจัยของสิงคโปร์ที่ชื่อว่า  สทะที’  จิค  อินเทล’  ลิจันซ์  หรือข่าวกรองยุทธศาสตร์  ทำงานวิจัยความก้าวหน้าล้าหลังทางการศึกษาชิ้นนี้เดือนตุลาคมของปีที่แล้ว (พ.ศ.2544)  ก็ได้ข้อสรุปเกี่ยวกับการศึกษาไทยว่า...

“อีก 10 ปีข้างหน้า (พ.ศ. 2554) การศึกษาไทยจะล้าหลังบรรดาประเทศเพื่อนบ้านในเอเชีย  เพราะระบบการศึกษาไทยไม่ได้เตรียมความพร้อมของประชาชนไว้สำหรับเศรษฐกิจยุคใหม่ที่ใช้ความรู้เป็นฐาน  ระบบการศึกษาไทยยังใช้วิธีการท่องจำ  ซึ่งเป็นอุปสรรคต่อความคิดริเริ่มสร้างสรรค์  และบั่นทอนความสามารถในการแข่งขันทางเศรษฐกิจ”

“ระบบการศึกษาไทยล้าหลังเพราะถูกควบคุมเข้มงวดโดยรัฐบาลและระบบราชการ  แม้จะมีกฎหมายการศึกษาแห่งชาติที่ใช้บังคับมาตั้งแต่  พ.ศ.2542  แล้วก็ตาม”

เรื่องการสอนให้คนคิดเป็นนี่  ทางสิงคโปร์ให้ความสำคัญมากครับ  รัฐบาลถือเป็นเรื่องใหญ่ที่สุด  ถึงขนาดประกาศวิสัยทัศน์ 

“โรงเรียนแห่งการคิดเป็น  ชาติแห่งการเรียนรู้”  เมื่อ  พ.ศ.2540

สิงคโปร์มีพลเมืองไม่มาก  นักเรียนก็มีไม่เยอะเหมือนบ้านเรา  โอกาสจะคัดช้างเผือกโดยธรรมชาติจึงไม่มีเหมือนชาติที่มีพลเมืองมากๆ  ดังนั้น  นโยบายของรัฐบาลก็คือ  ให้การศึกษาอย่างดีที่สุดแก่เยาวชนทุกคน

สิงคโปร์มีนักเรียนชั้นประถมประมาณ  3  แสน  มัธยม  2  แสน  คนไหนที่มีศักยภาพปานกลางก็ให้เรียนวิทยาลัยเทคนิค  ซึ่งวันนี้มีประมาณ  2.5  หมื่น  หรือโปลีเทคนิคที่มีประมาณ  5.5  หมื่น  ใครที่ฉลาดจริงๆ  จึงจะได้เข้าไปเรียนในมหาวิทยาลัยของรัฐ  ซึ่งทั้งประเทศมี  3  แห่ง  มีนักศึกษารวมกันประมาณ  4  หมื่น

ผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของเยาวชนคนสิงคโปร์ที่รัฐบาลตั้งเป็นเป้าหมาย  เขียนไว้ชัดเจนเป็นลายลักษณ์อักษรเลย  มีดังนี้

คนสิงคโปร์ในฐานะปัจเจกบุคคลและพลเมือง...การศึกษามีหน้าที่  2  อย่าง  คือ 

1. พัฒนาคนแต่ละคน  และ  2. ให้การศึกษาแก่พลเมืองของประเทศ

การศึกษาคือการพัฒนาคนให้สมบูรณ์...หมายถึงการพัฒนาเด็กด้านคุณธรรม  สติปัญญา  ร่างกาย  สังคม  และสุนทรียศาสตร์...เด็กของเราจะต้องเรียนรู้และรู้จักที่จะอยู่ร่วมกับผู้อื่น  ทั้งผู้ที่อาวุโสกว่า  เพื่อน  คนทั่วไป  ทั้งที่มีความเหมือนและความต่างกัน

การศึกษา  (ที่ประเทศสิงคโปร์ของเราจะให้)  จะสอนให้เด็กรู้จักดูแลสุขภาพชีวิต  และสอนให้ซาบซึ้งในความดีงามของชีวิต  และสิ่งต่างๆที่แวดล้อมอยู่รอบตัว

“คนที่มีการศึกษาคือผู้ที่รับผิดชอบต่อตัวเอง  ครอบครัว  และเพื่อน”

นอกจากนี้  เราทุกคนต้องมองออกไปนอกตัวเอง  มองไปที่ครอบครัว  เพื่อน  สังคม  และประเทศชาติ  สังคมทำให้เรารู้สึกถึงความมีเอกลักษณ์และจุดประสงค์  รู้สึกมีความมั่นคง  ปลอดภัย  และความมั่นใจ

ในทำนองเดียวกัน  เราต้องสอนให้เด็กมีพันธกิจและมีความรับผิดชอบต่อชุมชนด้วย  เพราะฉะนั้น  โรงเรียนจะต้องสอนให้เด็กมองว่า  สิงคโปร์คือบ้าน  บ้านที่เราอยู่อาศัย  บ้านที่เราต้องปรับปรุงและป้องกัน

ผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของเยาวชนคนสิงคโปร์ที่รัฐบาลตั้งเป็นเป้า–หมาย  เขียนไว้ชัดเจนเป็นลายลักษณ์อักษรเลย  มีดังนี้

คนสิงคโปร์  ในฐานะปัจเจกบุคคลและพลเมือง...การศึกษามีหน้าที่  2  อย่าง  คือ  1. พัฒนาคนแต่ละคน  และ  2. ให้การศึกษาแก่พลเมืองของประเทศ

“คนมีการศึกษาต้องรับผิดชอบต่อชุมชนและชาติด้วย”

บทบาทของเราทั้ง  2  อย่าง  ต่างเสริมและเติมซึ่งกันและกัน  สิ่งที่เรา  (รัฐบาลสิงคโปร์)  พัฒนาในตัวเด็ก  จะเชื่อมโยงกับสิ่งที่เราอยากให้มีในประชากรของเราทุกคน

ผลลัพธ์เพื่ออะไร...

การรู้ผลลัพธ์ที่แน่ชัด  จะช่วยให้เราประเมินได้ว่า  ระบบการศึกษาของเรามีประสิทธิภาพเพียงไร  ความสำคัญไม่ได้อยู่ที่ว่าเราทำอะไร  หรือทำได้มากเท่าไร  แต่อยู่ที่ว่าสิ่งที่เราทำไปทั้งหมดนั้นได้บรรลุผลที่ต้องการหรือไม่  เราจึงต้องมีการประเมินผล

ผลลัพธ์ขั้นสูงของการศึกษา...

สิ่งที่เรา  (รัฐบาลสิงคโปร์)  ต้องการจากเด็กของเราเมื่อจบการศึกษาและเมื่อต้องเป็นผู้นำประเทศ  ชุมชน  ผู้นำทางธุรกิจ  หรือผู้นำทางวิชาชีพ  มีดังต่อไปนี้

ระดับหลังมัธยมศึกษา  และอุดมศึกษา  เด็กของสิงคโปร์ทุกคนควร...

มีคุณธรรม  มีวัฒนธรรมในการดำเนินชีวิต  เข้าใจและเคารพในวัฒนธรรมอื่น  รับผิดชอบต่อครอบครัว  ชุมชนและประเทศ...เชื่อในหลักการความเป็นประเทศที่มีหลายเชื้อชาติและมีระบบคุณธรรม...รู้ข้อจำกัดของสิงคโปร์  แต่ก็มองเห็นโอกาส

รู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของสังคมที่ดีงาม...เต็มใจที่จะพัฒนาเพื่อความสำเร็จ  ภูมิใจในงาน  รักการทำงานร่วมกับผู้อื่น...มีความสามารถในการคิด  ใช้เหตุผล  และเผชิญกับอนาคตอย่างมั่นใจ  ด้วยความกล้าหาญ  และความเชื่อมั่นเมื่อต้องเผชิญกับอุปสรรค

สามารถแสวงหา  สร้างสรรค์และประยุกต์ใช้ความรู้...มีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์...มุ่งมั่นที่จะพัฒนาอย่างต่อเนื่อง  มีนิสัยใฝ่เรียนรู้ตลอดชีวิต  มุ่งความสำเร็จในสิ่งที่ทำ...มีความคิดกว้างไกลระดับสากล  แต่ยึดมั่นในพื้นฐานความเป็นสิงคโปร์

เมื่อจบชั้นประถมศึกษา  นักเรียนสิงคโปร์ควร...

จำแนกความถูกผิดได้...เรียนรู้ที่จะแบ่งปันและให้ความสำคัญกับคนอื่น...สร้างมิตรภาพกับคนอื่นได้...อยากรู้อยากเห็น...คิดด้วยตัวเอง  และแสดงออกได้...มีความภูมิใจในงาน...ปลูกฝังให้มีลักษณะสุขนิสัยที่ดี...มีความรักในประเทศสิงคโปร์

เมื่อจบชั้นมัธยมศึกษา  นักเรียนสิงคโปร์ควร...

มีคุณธรรม...มีความห่วงใยอาทรผู้อื่น...ทำงานเป็นกลุ่มและทำเพื่อกลุ่มได้...ตั้งใจสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ...มีพื้นฐานที่ดีสำหรับการศึกษาต่อเนื่อง...มีความเชื่อมั่นในความสามารถของตนเอง...มีความซาบซึ้งในสุนทรียศาสตร์...รู้จักและเชื่อมั่นในประเทศสิงคโปร์

เมื่อจบวิทยาลัย  นักศึกษาสิงคโปร์ควร...

ปรับตัวได้เร็วและตั้งใจแน่วแน่...มีจิตสำนึกรับผิดชอบต่อสังคม...เข้าใจวิธีที่จะกระตุ้นและจูงใจผู้อื่น...มีสำนึกที่จะประกอบการอิสระและริเริ่มสร้างสรรค์...คิดอย่างอิสระและสร้างสรรค์...มุ่งความเป็นเลิศ...มีทักษะในการดำรงชีวิตอย่างมีคุณค่า...เข้าใจปัจจัยที่จะนำไปสู่ความเจริญก้าวหน้าของสิงคโปร์     ยอดมนุษย์อย่างนี้นี่ละครับที่สิงคโปร์ต้องการให้เป็นพลเมืองของประเทศและสร้างได้  โดยผ่านระบบการศึกษาที่ถูกต้องครับ